Ciebie to nic nie kosztuje, a ja pozyskam środki na następne artykuły. Z góry Ci dziękuję!
Historia
Powstałe w XVIII w. muzeum, ma swoją siedzibę, wraz z Akademią Sztuki w dawnym nowicjacie jezuickim Ignacego Loyoli w dzielnicy uniwersyteckiej. Galeria gromadzi obrazy z okresu od XIII do XVIII wieku, głównie artystów związanych z miastem i należy do najbardziej popularnych wśród turystów włoskich ośrodków kultury.
Według XVIII-wiecznego historyka sztuki Luigi Crespi, założycielem muzeum był kardynał Prospero Lambertini, późniejszy papież Benedykt XIV. Głównym celem tego ośrodka sztuki, było gromadzenie zabytkowych obiektów kultu, głównie ołtarzy, które po wyjściu z użycia, bywały zakupione, bądź przenoszone z kościołów. Początkowo, zbiory stanowiły osiem XV-wiecznych ołtarzy pochodzących z nieistniejącego już kościoła św. Marii Magdaleny, zakupionych w 1762 r. dla Instytutu Nauki przez prałata Francesca Zambeccariego. Były one przechowywane w Accademia Clementina, będącej oddziałem Instytutu zajmującym się sztuką. Następnie, za sprawą legacji Urbana Savorgnana, nabytych zostało dwanaście XIII-wiecznych ołtarzy i kilkanaście XII – wiecznych ikon bizantyjskich. Cztery lata później, kolekcja wzbogaciła się o prace będące własnością Akademii Sztuki.
Eksponaty
ulokowane uprzednio w kościele św. Vitalisa, w 1802 r. zostały przeniesione z powrotem do galerii. W 1815 r. utracone podczas wojen napoleońskich dzieła, znajdujące się w znacznej mierze w Luwrze, powróciły do Bolonii. W 1826 r. powstał pierwszy katalog zbiorów autorstwa Gaetana Giordaniego. Zbiory owe zostały poszerzone w roku 1844, kiedy to na własność muzeum przeszła kaplica klasztorna, zdobiona wewnątrz freskami przedstawiającymi Apoteozę św. Ignacego z Loyoli. W 1875 roku galeria została otwarta dla publiczności a w 1882 r. stała się niezależnym ośrodkiem sztuki. Na początku XX w. do głównego budynku galerii, pod kierownictwem Edoardo Collamarini, zostało dobudowane dodatkowe skrzydło. W późnych latach sześćdziesiątych, pod kierownictwem Cesare Gnudi, według projektu Leone Pancaldi’ego, został stworzony Salone del Rinascimento. Celem było wyeksponowanie fresków pochodzących z kościoła Sant’Apollonia di Mezaratta.
Obecnie, w trzydziestu salach ekspozycyjnych oraz na przestrzeni przeznaczonej wyłącznie na wystawy tymczasowe oraz działalność dydaktyczną, znajdują się dzieła takich artystów, jak: Gaetano Gandolfi, Vitale da Bologna, Pseudo Jacopino di Francesco, Giovanni da Modena, Giotto, Lippo di Dalmasio, Francesco del Cossa, Pietro Perugino, oraz Parmigianino, Giorgio Vasari, Agostino Carracci.
Pinakoteka Narodowa w Bolonii, odrestaurowana i zmodernizowana w 1997 r., jest uważana za jedną z najważniejszych i najnowocześniejszych włoskich galerii narodowych docenianych za granicą.
Strona główna Pinakoteki Narodowej w Bolonii:
http://www.pinacotecabologna.beniculturali.it/index.php
https://www.youtube.com/watch?v=aL6BpGnmwUc
Wybierasz się do Bolonii?
Wybraliśmy najlepsze hotele i apartamenty w Bolonii w relacji cena/jakość, sugerowaliśmy się również wieloma opiniami znajomych podróżujących do Bolonii. Sprawdź TOP 5 najlepszych i najtańszym hoteli w Bolonii.
